10 Şubat 2013 Pazar

FİNAL...



__Evine hoş geldin.

__Ahh,annecim seni çok üzdüm değil mi ?

__Sen iyi ol yavrum gerisi hiç önemli değil.Çok özledim seni.

__Ben gayet iyiyim,artık beni merak etmeyin ama düğünümüzü kaçırdığıma inanamıyorum.

__Sen hiç üzülme,gider yeni bir tarih alırız.İyice toparlan,biraz kilo al.Yoksa gelinlik üzerinden dökülecek.

__Ay o kadın yine kızacak.

  Serdar o kadar çok mutluydu ki,Ela sı evine yuvasına dönmüştü,durumu da gayet iyiydi.

Rabbine  şükretti uzun uzun.Sevdiğinin gülümsemesini izledi.Bazen hüzünlendi bazen oda eşlik etti evin içinde çınlayan şen kahkahalara.


  Çok değil bir ay sonra hayalini kurdukları düğünleri yapıldı.Fakat hastalıktı düğündü derken bir dönemini kaybetti Ela,Okulunu bir dönem uzatmak hiç de üzücü olmadı Ela için.Çünkü çok sevdiği,gecelerce hayaliyle konuştuğu Serdar ına kavuşmuştu artık.


  Günler..Haftalar..Aylar ve Yıllar...

Zaman öyle çabuk geçti ki,geçen zamanla beraber yaralar sarıldı.Yaşanan bütün acılar unutuldu.

4 YIL SONRA..

 __Artık okulum bitti.

__Ve artık öğretmen olabilmen için önünde hiç bir engel kalmadı.

__Aslında bir şey var.Tabi buna engel diyemeyiz.

__Ne oldu? Ne var ?

__Sence artık baba olmanın zamanı gelmedi mi?

__Ela.İnanamıyorum,kararını verdin mi? 

__Fazlasıyla beklemedik mi ?

__Evet ama..Hazır değildin?

__Artık hazırım.Yıllardır bunu beklediğini biliyorum.Baba olmayı  çok istediğin halde,sırf beni üzmemek için sustuğunu da..

__Peki ya sen ?

__Elbette.Senden sonra beni en çok bir bebek sahibi olmak mutlu eder.

__Seni çok seviyorum.

__Seni çok seviyorum.

                                                        ---o---o---o---o---o---



__Evet,haklısınız..Birkan gerçekten de çok romantiktir.

Dört kişilik arkadaş grubuyla konuşuyorlardı...

__Romantiğim tabi,ne demek istiyorsun sen?

__ Bana evlenme teklifi edişini hatırlıyorum da.

__Nesi vardı ki ?

__Nesi yoktu ki ?

__Hadi Zeynep anlatsana nasıl teklif etti.

__Yaklaşık bir buçuk yıl önceydi.Hastane baya yoğundu çok yorulmuştum ,zaten o gün nöbetçiydim,sabaha karşı Birkan geldi.Nöbetçi olduğum gecelerde beni yalnız bırakmazdı.Bana karşı bir şeyler hissettiğini anlıyordum ama hiç bir şey söylememişti.Güzel bir arkadaşlığımız vardı sohbet ederdik,şakalaşırdık,beraber yemeğe çıkardık tabi iki arkadaş gibi..

Neyse o gün geldi yanıma"nasılsın" dedi.Çok yorgundum "berbat" dedim.

"Acayip uykum var,sanırım iyi bir uykuya ihtiyacım var"dedim.

Bana ne dedi biliyor musunuz ?

"Bence senin iyi bir kocaya ihtiyacın var,eğer istersen onlardan bir tanesi tam karşında duruyor."

__İnanmıyorum sen ne dedin?

__Şimdi evli olduğumuza göre??

__Tamam da o an ne dedin?

__Önce algılayamadım,sanırım kekeledim.

__Sanırım mı? Resmen kekeledin..

__Hadi oradan.Uykusuzdum ve yorgundum.

__Seni gafil avladım.

__Bak seen.Çok bilmiş seni.Sonuç olarak teklif tuhaf olsa da hatta teklif edende..Yine de seviyordum işte ne yaparsınız.Hemen kabul ettim ..

__Kabul etmeme gibi bir şansın yoktu.Seni bırakmazdım.Senin için çok savaştım,kendimle savaştım,beynimle savaştım,kalbimle savaştım.Kalbimde bir tek sen kalana kadar savaştım ve sonunda seni kazandım.Ölüme kadar..

__Ölüme kadar..



                                                ....ve son.

                                                                                      YASEMİN AKPINAR DEMİRKAYA :)





YÜREĞİNE SOR 39.BÖLÜM

__Gerçekten yaşıyor mu ?

__Görmek ister misin ?

__Bilmiyorum.Çok korktum.

__Artık hepsi geride kaldı,sana asla zarar veremez.

__Hastanede mi?Durumu nasıl?

__Dün taburcu oldu.

__Dün mü?Hemen çıktı mı ?

__Evet sana söyledim ,o iyi.

__Eğer ölseydi kendimi affedemezdim.

__Senin suçun yoktu.

__Evet ama söylediklerini duymadın,kendimi çok kötü hissettim.

__Artık bunları düşünmeni istemiyorum.

__Haklısın.Sence düğüne kadar toparlar mıyım?

Serdar ne diyeceğini bilemedi.

__Açıkçası...bu olaydan sonra beni bırakmandan korkuyordum.

Ela,Serdar ın elini  sımsıkı tuttu.

__Deli misin? Seni nasıl bırakırım.Seni çok seviyorum.

_Ben de seni çok seviyorum.



                                                 ---o---o---o---o---o---

__Bir şey sormak istiyorum.

__Buyurun Birkan bey.

__Dalga geçme!

__Peki tamam,sustum.

__Hani ben yeni ayılmıştım,başımda sen vardın.

__Evet hatırlıyorum.

__Neden...yani..beni hiç tanımıyordun ve kızma ama gerçekten çok gıcık davrandın.

__Aslında haklısın ama seni tanıyordum.

__Nasıl yani.Nereden tanıyordun?

__Yoğun bakım hemşireliği kolay değildir.Gerçekten çok ciddi hastalar gelir kimi yaşar kimi de ölür.Hepsine şahit oluruz.Zamanla alışıyoruz tabi bu duruma.Fakat senin durumun farklıydı.

__Nasıl farklı?

__Yalnızdın.Yoğun bakım hastalarının aileleri biran olsun hastalarını yalnız bırakmak istemezler,ellerinden bir şey gelmese de varlıklarının iyi geleceğini düşünürler.Açıkçası onlar için üzülürüm,çünkü beklemek kadar kötü bir şey yoktur.

__Yani beni yalnız bulduğun için mi uğraşıp durdun?

__Tabi ki hayır.Biliyorsun iki gün uyudun ve o iki gün boyunca ben hep yanındaydım.Senin için çok üzülüyordum.Başucunda bekleyen hiç kimse yoktu,senin yalnızlığın orada tek başına yatışın bana çok dokundu.Şimdi hatırlamazsın ama sana hikayeler anlattım,dertleştim,uzun uzun konuştum.O iki gün boyunca kendimi sana çok yakın hissettim bu yüzden de uyandığında hiç yabancılık hissetmedim.

__Yani beni yalnız bırakmadın?

__Bırakamazdım.

__Çünkü çok yakışıklıydım.

__Kafanda sargılar varken ve gözlerinin altı mosmorken mi ?

__Kabul et benim her halim güzel.

__Sebep o değildi ama neyse..öyle olsun bakalım.

__Biliyorum..Bana acıdığın için?

__Evet başlarda acıyordum.

__Bak sen.Sonra ne oldu da acımaktan vazgeçtin?

__Sen uyandın ve huysuz bir hasta olup çıktın.

__Ben mi huysuzdum,hiç de bile.

__Aman tamam öyle olsun.Onu bunu boş ver de,nasıl geçti terapi?

__İyiydi, hastaneden ayrıldığım iyi oldu.O oradayken...yani... zordu işte.

__Biliyorum ama Ela hanım artık iyi.

__Gerçekten mi ?

__Evet,kendine geldi.Durumu gayet iyi.

__Çok sevindim.Biliyor musun?Gerçekten çok aptalım.

__Evet,maalesef öylesin..

__Bak sen,bu gün yine tüm şirinliğin üstünde.

__Formumdayım diyelim.

__Her zamanki gibi.

__Eee,neler konuştunuz doktorla.

__Sen hasta doktor ilişkisi diye bir şey bilmez misin ? Bazı şeyler özeldir.

__İyi madem öyle olsun.Zaten vaktim yoktu,gitmem lazım.

__Küstün mü ?

__O ne ya.Bebek miyim ben? 

Zeynep,gülümsedi.Birkan la arkadaş olmuşlardı.Yaklaşık üç haftadır her gün görüşüyorlardı ve bu durum ikisininde hoşuna gidiyordu.

__Bazen.

__Bak şimdi.Alınırım ama..

__Tamam ya,şaka yapıyorum.Yarın kaç gibi müsait olursun?

__Bilmiyorum ki.Yoğun bakım biraz karışık,trafik kazasını biliyorsun.

__Anlıyorum.Ben seni ararım o zaman.Zaten bir hafta kaldı sonra her gün kahrımı çekmek zorunda kalmayacaksın.

__Haftada iki gün geleceksin değil mi ?

__Evet.Yavaş yavaş azaltacağız terapileri.Sonra bir bakmışsın bitmiş.

__Bence o günler uzak değil.Sen hepsinin üstesinden gelirsin.

__İnan sen ve desteğin olmasaydı hiç bir şeyin üstesinden gelemezdim.

Zeynep in artık işinin başına dönmesi gerekiyordu ve bu tür-minnet dolu- sözlerden hiç hoşlanmadığı için,şirin bir şekilde dil çıkardı ve dönüp gitmeden önce;

__Ti şortun çok güzel..Yeşil sana yakışıyor.

__Biliyorum.Yarın görüşürüz.


                                                            ---o---o---o---o---o---