10 Şubat 2013 Pazar

FİNAL...



__Evine hoş geldin.

__Ahh,annecim seni çok üzdüm değil mi ?

__Sen iyi ol yavrum gerisi hiç önemli değil.Çok özledim seni.

__Ben gayet iyiyim,artık beni merak etmeyin ama düğünümüzü kaçırdığıma inanamıyorum.

__Sen hiç üzülme,gider yeni bir tarih alırız.İyice toparlan,biraz kilo al.Yoksa gelinlik üzerinden dökülecek.

__Ay o kadın yine kızacak.

  Serdar o kadar çok mutluydu ki,Ela sı evine yuvasına dönmüştü,durumu da gayet iyiydi.

Rabbine  şükretti uzun uzun.Sevdiğinin gülümsemesini izledi.Bazen hüzünlendi bazen oda eşlik etti evin içinde çınlayan şen kahkahalara.


  Çok değil bir ay sonra hayalini kurdukları düğünleri yapıldı.Fakat hastalıktı düğündü derken bir dönemini kaybetti Ela,Okulunu bir dönem uzatmak hiç de üzücü olmadı Ela için.Çünkü çok sevdiği,gecelerce hayaliyle konuştuğu Serdar ına kavuşmuştu artık.


  Günler..Haftalar..Aylar ve Yıllar...

Zaman öyle çabuk geçti ki,geçen zamanla beraber yaralar sarıldı.Yaşanan bütün acılar unutuldu.

4 YIL SONRA..

 __Artık okulum bitti.

__Ve artık öğretmen olabilmen için önünde hiç bir engel kalmadı.

__Aslında bir şey var.Tabi buna engel diyemeyiz.

__Ne oldu? Ne var ?

__Sence artık baba olmanın zamanı gelmedi mi?

__Ela.İnanamıyorum,kararını verdin mi? 

__Fazlasıyla beklemedik mi ?

__Evet ama..Hazır değildin?

__Artık hazırım.Yıllardır bunu beklediğini biliyorum.Baba olmayı  çok istediğin halde,sırf beni üzmemek için sustuğunu da..

__Peki ya sen ?

__Elbette.Senden sonra beni en çok bir bebek sahibi olmak mutlu eder.

__Seni çok seviyorum.

__Seni çok seviyorum.

                                                        ---o---o---o---o---o---



__Evet,haklısınız..Birkan gerçekten de çok romantiktir.

Dört kişilik arkadaş grubuyla konuşuyorlardı...

__Romantiğim tabi,ne demek istiyorsun sen?

__ Bana evlenme teklifi edişini hatırlıyorum da.

__Nesi vardı ki ?

__Nesi yoktu ki ?

__Hadi Zeynep anlatsana nasıl teklif etti.

__Yaklaşık bir buçuk yıl önceydi.Hastane baya yoğundu çok yorulmuştum ,zaten o gün nöbetçiydim,sabaha karşı Birkan geldi.Nöbetçi olduğum gecelerde beni yalnız bırakmazdı.Bana karşı bir şeyler hissettiğini anlıyordum ama hiç bir şey söylememişti.Güzel bir arkadaşlığımız vardı sohbet ederdik,şakalaşırdık,beraber yemeğe çıkardık tabi iki arkadaş gibi..

Neyse o gün geldi yanıma"nasılsın" dedi.Çok yorgundum "berbat" dedim.

"Acayip uykum var,sanırım iyi bir uykuya ihtiyacım var"dedim.

Bana ne dedi biliyor musunuz ?

"Bence senin iyi bir kocaya ihtiyacın var,eğer istersen onlardan bir tanesi tam karşında duruyor."

__İnanmıyorum sen ne dedin?

__Şimdi evli olduğumuza göre??

__Tamam da o an ne dedin?

__Önce algılayamadım,sanırım kekeledim.

__Sanırım mı? Resmen kekeledin..

__Hadi oradan.Uykusuzdum ve yorgundum.

__Seni gafil avladım.

__Bak seen.Çok bilmiş seni.Sonuç olarak teklif tuhaf olsa da hatta teklif edende..Yine de seviyordum işte ne yaparsınız.Hemen kabul ettim ..

__Kabul etmeme gibi bir şansın yoktu.Seni bırakmazdım.Senin için çok savaştım,kendimle savaştım,beynimle savaştım,kalbimle savaştım.Kalbimde bir tek sen kalana kadar savaştım ve sonunda seni kazandım.Ölüme kadar..

__Ölüme kadar..



                                                ....ve son.

                                                                                      YASEMİN AKPINAR DEMİRKAYA :)





Hiç yorum yok: