Ela,titreyen parmaklarıyla arka cebine uzandı.Korkudan mı yoksa aceleden mi bilinmez,telefon terli avuçlarından kayıp toprak zemine çarptı.Yerde ısrarla çalmaya devam eden telefon Birkan'ın öfkesini arttırdı.
__Aç ve uygun bir bahane bul.
Bir çırpıda yerde ki telefonu alan Ela,ekranda gördüğü Serdar'ın resmiyle rahatladı.İçini kaplayan huzurun fazla sürmeyeceğini bildiği halde derin bir ohh çekti.Islak yanaklarını sildi ve sesinin tonunu ayarlayarak telefona cevap verdi.
"Biliyorum canım" dedi.Ne kadar çok merak ettiğini biliyordu.Yarım saat önce buluşmaları gerekiyordu.
"Gelirken Dilan'la karşılaştık ve zamanın nasıl geçtiğini fark edemedim,yarım saate kadar yanındayım"
"Yanındayım" diye tekrarladı Birkan.Aylardır kurduğu tek hayal bu değil miydi?Ela'nın yüzüne yerleşen huzur Birkan'ı rahatsız etti.Oysa kendisiyle konuşurken nefretten başka bir şey göremiyordu o ela bakışlarda.
Başını yere eğdi,yenilmek istemiyordu.Yeterince dağılmıştı zaten.Daha fazlasına tahammül edemezdi.
"Lütfen"dedi Ela. "Artık gitmem gerekiyor."
__Söylediğim onca sözden sonra kurabildiğin tek cümle bu mu ?
__Üzgünüm ne diyebilirim ki?
__Beni sevdiğini söyle.
__Ama sevmiyorum.
__Bir kere.
__Ne değişecek?
__Belki çok şey,belki de hiçbir şey.
__Söz vermiştin,söyleyeceklerin bittiğinde gitmeme izin verecektin.
__Ama daha bitmedi..Hadi beni sevdiğini söyle.
__Ben..Serdar'ı seviyorum bu asla değişmeyecek.
Birkan'ın gözleri bir kez daha öfkeyle parladı "ondan nefret ediyorum" dedi yüksek sesle.
__Seni benden aldı.
__Hayır.Beni kimseden almadı.Ben kimseye ait değilim.
__Sen benimdin.
__Savunduğun şey çok saçma.
__Neden?
__Ben sana hiçbir zaman umut vermedim.
__Ama ben seni sevdim.
__Tek taraflı bir aşk.
__Neden beni anlamaya çalışmıyorsun?
__Anlayamıyorum.
__Çünkü sevdiğin yanında.Peki ya o doktor seni sevmeseydi.
__Üzülürdüm tabi ama senin gibi mutsuzluğun dibine vurmazdım.İnsan bazen vazgeçmeyi bilmeli.Sonuçta hiç kimse vazgeçilmez değildir.
__Hayret. Dipte olduğumu anlamışsın demek ki bana karşı o kadar da kayıtsız değilsin.
__Saçmalıyorsun,buna ne zaman son vereceksin.
__Senin saçmalık dediğin şeyin bende ki karşılığı aşk.Ama merak etme az sonra son bulacak.
Birkan'ın dengesiz tavırları,gidip gelen aklı,bir öfkeli bir masum tutumu Ela'yı endişelendiriyordu.En sonun da dayanamadı ve o soruyu sordu.
__Sen... Sen ne kullandın?
__Vücudumun biraz uyuşmaya ihtiyacı vardı ,bu seni korkuttu mu ?Oysa korkması gereken benim.
__Aklından neler geçiyor.
__Ne o, çok mu merak ettin?
__Gitmek istiyorum.
__Hayır dur.Bana arkanı dönme.
__Saçmalıyor...Hey dur,onu da nereden buldun?
__Bu seni heyecanlandırdı mı?
__Bırak onu.
__Neden?Tek bir sebep söyle.
__Lütfen.
__Hadi ama Ela,sen Edebiyat okuyorsun "lütfen" bir sebep değildir.
__Benim için bırak onu.
__Sen beni anlamadın galiba,zaten senin için bu durumdayım.
__Sen bu kadar zayıf birisi değildin?
__Haklısın değildim.Okulun en popüleriydim,en zengini,en havalısı...Senin yüzünden düştüğüm şu kale bak.
Ela arkasını döndü ve çaresizce hastaneye baktı.
__Boşuna bakma.Doktor sevgilin bize o kadarda yakın değil,seni göremez.
__Bunları konuşabiliriz.
__Konuşmak mı ?Benimle konuşacak bir şeyinin olmadığını sanıyordum.
__Lütfen Birkan bırak onu.
__"Birkan" Senin ağzından ismimi duymak bilsen ne kadar güzel.
__Yapma.
__Ölürsem üzülür müsün?
__Neden yapıyorsun bunu bana?Neyim ben canavar mı? Tabi ki üzülürüm,bir ömür mutsuz olmamı mı istiyorsun?
__Ben seni çok mutlu edebilirdim."Evet" deseydin.
__Bak bütün bunları ilacın etkisiyle yapıyorsun.Bırak elindekini,biraz sakinleşmeye çalış.Yaptığının ne kadar saçma olduğunu sende anlayacaksın.
__Öyle mi düşünüyorsun?Silahı babamın kasasından alırken hiç bir şey kullanmamıştım,kafam gayet yerindeydi şimdi de öyle.
__Bu normal halin olamaz.
__Kabul et,bu gün seni çok şaşırttım.
Ela,Birkan'la baş edemeyeceğini anladığında göz yaşlarına boğuldu.Bir yandan ağlıyor diğer yandan yalvarıyordu.Fakat Birkan ın aklı başında değildi ve şu andan itibaren onu durdurmaya kimsenin gücü yetmeyecekti.Ela nın bile...
__Sana yalvarmam hoşuna mı gidiyor.
__Kes ağlamayı.
__Birkan lütfen bırak onu.
__Ağlama dedim sana,göz yaşlarına kıyamıyorum anlamıyor musun?Sana kıyamıyorum.
__O zaman neden?Neden beni böyle bir acının içine atıyorsun?Vicdanımla baş edebili miyim sanıyorsun? Bu acıyla yaşayabilir miyim?
Birkan acı acı güldü.
__Olmuyor .Ne yapsam olmuyor.Seni kaybetmiş olmanın acısı öyle sardı ki bedenimi,gölgemden bile korkar oldum.Ama sen hala kendini düşünüyorsun.Ben,beni zerre kadar umursamayan bir kadın için ölüme giderken,aşkından kurtulmak için tek yolu ölümde bulurken,sen hala kendi vicdan azabından bahsediyorsun.Nasıl yaralandığımı görmüyor musun?Peki ya nasıl korktuğumu?
__Özür dilerim.
__Bak ellerim titriyor,gel kalbime dokun nasıl çırpınıyor.Yuvasından düşmüş bir kuş gibiyim.Bak etrafıma..Baksana Ela..Kimse yok.Ne annem ne de babam.Yapayalnızım.
Hadi gel yanıma,gel de korkudan buz kesmiş ellerime dokun.Taşlaşmış yüreğime değ.O narin parmaklarınla saçlarımı okşa.Bir ninni fısılda kulağıma "korkma" de bana.Tutmakta zorlandığım şu canavarı al elimden.Bu korkunç kabustan uyandır beni.
__Birkan..
__Ben kötü birisi değilim Ela.Kimseye zarar vermedim,annemin sözünden hiç çıkmadım,hiç yaramazlık yapmadım.Öyleyse bu neyin cezası Ela.Oysa sen benim ödülüm olmalıydın.Söylesene bu hangi günahın cezası.Neyin bedelini ödüyorum burada Sevgilin sadece beş dakika uzağımızdayken ,bu silahı neden kendi beynime dayıyorum.
Ela o an titredi,Serdar'a zarar gelme düşüncesi bile kalbini sıkıştırmaya yetti.Tekrardan arkasını döndü uzun uzun hastaneye baktı ve Serdar'ın kendilerini görmemesi için dua etti.Birkan bu haldeyken ondan her şey beklenirdi ve Ela,Serdar'a bir şey olursa asla yaşayamazdı.
O an Birkan durumu fark etti.Ela nın hissettiği korkuyu anlamamasına imkan yoktu.Acıyla gülümsedi ve kafasını iki yana salladı.
__Korkma.Ona zarar vermem.Çünkü ona zarar verdiğim an senin canının yanacağını bilirim.Ben sana kıyamam.Seni üzecek hiçbir şey yapmam.
__Şuan ne kadar üzgün olduğumu görmüyor musun?Lütfen bırak onu.
__Ama ben onun kadar şanslı değilim.Arkamdan ağlayacak kimsem yok.
__Birkan beni duymuyor musun?Bırak onu.Aç gözlerini ve bana bak.Ne kadar üzgün olduğuma bak.
__Yeter! Sana da o acıyan gözlerine de bakmak istemiyorum.Ben sadece senden kurtulmak istiyorum.Anladın mı kurtulmak.
Ve önce bir fısıltı duyuldu Birkan'ın dudaklarından.Öyle içli,öyle ürkek.Tek bir kelime,kuru bir "elveda" ve ardından yankılanan silah sesi Ela nın çığlıkları eşliğinde.
Önce hangisi yere yığıldı ilk hangisinin gözü kapandı bilinmez.İkisinin de önce kulakları uğuldadı ve biri korkudan bayılırken,diğeri.....
---o---o---o---o---o---
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder