12 Kasım 2012 Pazartesi

YÜREĞİNE SOR 23. BÖLÜM




BİRKAN

  Ardından bakarken,söylenebilecek tüm sözleri söylediğimi düşündüm.Ne yapabilirdim ki,sevdirememiştim bir türlü kendimi.

  En kötüsü de,bir kalpsize kaptırmıştım gönlümü.Öyle bir yardı ki benim kisi,ne aşktan nede aşk ile yanan kalpten anlayan.

  Bir zalimin merhametsiz ellerine bırakmıştım kendimi.Kaçarı yok…Aşk bir kere gelmişti başıma.Sevse de hoş,sevmese de.

  Ama çıkaramıyorum aklımdan söylediklerini. Bundan sonra da çıkarabileceğimi sanmıyorum.

  Omuzlarından aşağı salınan saçlarını, savura savura bana gelirken,umutlandım…

  Heyecanlandım…

  Karşımda boynunu bükene kadar, coşku içinde çıldırıyordu duygularım.

  Öyle görünce anladım.Bir reddediliş sezdim, o güzel,manalı bakışlarda ve bekledim.

  Söylesin diye bekledim,ben sormadan anlatsın diye.
   
  “Mektubunu okudum”dedi.Sonra döküldü kelimeler bir bir.

  “Üzgünüm ama daha öncede söylemiştim sana,ben bir başkasını seviyorum.”

  Duymadım söylediklerini,duymak istemedim.Kulaklarım uğuldadı,yer sallandı sanki,hafızam sildi duyduklarını.Beynim boşaldı bir anda.Her şey durdu.

  Ama Ela durmadı.Bir zehir gibi akıttı içindekileri.Karşısında nasıl kıvrandığımı görmedi bile.

  Ben ellerimi cebime soktum,her zaman ki gibi ve dik durmaya çalışarak dinledim söylediklerini.

  “Ailenle yaşadıkların beni üzdü,ama bunun mutlaka tedavisi vardır.Sen istersen iyileşirsin.Bunu gerçekten istemen lazım.

  Belki bir başkası çıkar karşına,seni seven biri.Ama o ben değilim.

  Yakında evleniyorum.Lütfen benden uzak dur.Beni anlamaya çalış.Bu,bu kadar zor olmasa gerek.”
  
 Benim hakkımda ki düşüncelerini sordum.Bir çatlak aradım,en ufak bir ilgi.Yanıldım.
 Duyduklarım karşısında tekrar tekrar yıkıldım.

 “Senin için üzülüyorum.Ama anlayamıyorum seni,istenmediğini bildiğin halde,nasıl böyle ısrarcı olabiliyorsun.”
 “Benim için üzülme” dedim ona.Son kez tekrarladı.Ondan vazgeçmem gerektiğini.Son kez hatırlattı,bir başkasını sevdiğini.

 …Ve,o güzel saçlarını savura savura çekip gitti.

 Keşke kolay olsaydı ondan vazgeçmek.Her şey akıp giden kelimeler kadar acımasız olsaydı.Dilimden döküldüğü an unutsaydım onu.Ama gerçek aşk,bir anda nasıl unutulurdu ki.Unut dedi diye unutsaydım Ela’yı,gerçekten sevmiş olur muydum?

 Sadakatsizlik olmaz mıydı bunun adı.Ben sadakatsiz değilim ki.

 Unut dedi diye unutulmaz sevilen. Ne kadar acıtırsa acıtsın içimi.Ben acı veren sevdamla mutluyum.

                                                       ---o---o---o---o---o---


   __Abla,baksana olmuş mu?

  __Dün aldığın elbise değil mi o ?

  __Evet.

  __Niye soruyorsun o zaman,olmuş tabi.

  __Ne bileyim çok mu süslü?

  __Gayet güzel,saçlarını nasıl yapacaksın?

  __Karar vermedim daha,böyle mi bıraksam ?

  __Acele et az sonra gelir.

  __İlk defa evimize gelecek,çok heyecanlıyım.

  __Bende,bu gün ilk kez Serdar beye doktor değilde enişte gözüyle bakacağım.

  __Öyle enişte falan deme sakın.

  __Bakacağız artık.Neyse sen acele et ben anneme bakayım,kahvaltıyı hazırlamış mı?

  __Tamam.

                                           ---o---o---o---o---o---
  


Hiç yorum yok: