YÜREĞİNE SOR 6.BÖLÜM

ELA

  Serdar kafeyi terkettikten sonra,düşüncelerim yön değiştirdi.Kızayım mı,seveyim mi yoksa onu gördüğüm için sevineyim mi bilemedim.

  Gözlerimin içine  baka baka benimle dalga geçişini aklımdan söküp atamıyorum.Neden böyle bir şey yapmıştı ki sadece bir kez karşılaşmıştık,birbirimizi tanımıyorduk bile.

  Ona kızsam da,bir türlü nefret edemiyor,duygularımı değiştiremiyordum.Aklıma hep o ilk tebessümü geliyordu.Nasılda masum konuşmuştu.

  Sanki aylardır hayalini kurduğum adam bu değildi.O kibar genç doktor gitmiş,yerine kaba saba ukala bir adam gelmişti.

 Aslında benimki ufak bir hayalden ibaretti,zaten olacak bir şey değildi ki.Bir daha göreceğimi bile ummuyordum.Görmedim sayarım,konuşmadım..

  İlk gördüğüm günkü gibi hatırlarım yine.O masum doktorla konuşurum geceleri,o masum doktora anlatırım en özel sırlarımı.Ben,o hiç yokmuş gibi yaşamaya devam ederim..

  Yine çok severek ve deli gibi özleyerek..

                                                           ---o---o---o---o---o---

  Ela ve Serdar..

  Birbirlerini hiç tanımadıkları halde,birbirlerine aşık iki genç yürek.

  Kış bitti,bahar geldi.O günden sonra Ela ne hastaneye nede kafeye gitti.Serdar  la karşılaşmak istemiyordu.İçinde yeşerttiği sevginin bir kez daha hasar görmesini düşünemiyordu bile.

  Serdar ise,Ela yı tekrardan görebilmenin hayaliyle yanıp tutuşuyor,sürekli kafeye gidip orada Ela yı bekliyordu.Yepyeni umutlarla uyandığı her haftasonu hayal kırıklığıyla sonlanıyor ve Serdar umudunu yitirmeye başlıyordu.İşte böyle bir günde,Melisa daha doğrusu Ferda hanım onları bilmeden bir araya getirecekti.

                                                             ---o---o---o---o---o--- 

  __Ela yavrum,bu gün bir işin var m

  __Hayır yok.Bütün gün evdeyim neden sordun?

  __Melisa nın ilaçları bitti.

  __Tamam,ben gider alırım.

  __Önce doktorun yanına uğra ilaçları yazdır.

  __Ne yazdırması ya,sağlık ocağı mı sandın sen orayı.

  __Kızım ilaçlar pahalı,ne gerek var o kadar para vermeye.Rica edersin doktora,kaç defa götürdü ablan.

  __İstersen birde ayaklarına kapanayım.Hem ablam gitsin,beni tanımaz zaten.

  __Ablan çalışıyor,sanki bilmiyorsun.İlla ki bu yaşlı halimle beni düşüreceksin yollara değil mi?

  __Ne yaşlısı ya,abarttın sende.

  __Ay Ela tamam,giderim ben.

  __Dur ya,gidiyorum işte.Hep aynı numarayı yapıyorsun,biliyorsun tabi dayanamayacağımı.

  __Merhametli kızım benim ...

  "Giderim"demiştim ama nasıl karşısına çıkacaktım onun,aylar önce nasılda dalga geçmişti benimle.Şimdi hiçbir şey olmamış gibi ilaç yazdırmaya mı gidecektim.

  Bu nasıl bir dünya böyle,daha kaç kez karşısında küçüleceğim.Normal bir şekilde karşılaşamayacak mıyız biz.Kesin yine dalga geçecek benimle,kendim için olsa asla gitmezdim ama Melisa için gitmeliyim.

  Ne kadar uyuz olsa da,iyi bir doktor.Melisa kilo almaya başladı ve artık eskisi kadar sık hasta olmuyor.

  Çar çabuk hazırlandım,bir an önce bu işkence bitsin istiyordum.Hem onu göreceğim için çok heyecanlı hemde bir kez daha rezil olacağımı bildiğim için üzgündüm.Yol boyunca onu düşünmekten beynim yorgun düşmüştü.Hastaneye gelene kadar,içimden söyleyeceklerimi tekrarladım,olası sorularına cevaplar aradım.Hatta beni aşağılayacağını bildiğim için,kendimi en kötüsüne hazırladım.

  ....Ve kapının önüne geldiğimde her şeyi unutuverdim.Asistan kız  gördü beni,kibarca sordu ne için geldiğimi,bende kısaca anlattım.Sağolsun anlayışla karşıladı ."içeride ki hasta çıksın çağırırım"dedi.Kapının önünde kaç dakika bekledim bilmiyorum ama dakikalar saat oldu sanki,akıp gitmek bilmedi.

  Asistan kızın yanıma yaklaştığını fark etmediğim için,sesini duyunca irkildim.Derin bir nefes alıp içeriye girdim.Serdar ın beni gördüğü an nasıl şaşırdığını anlatmamın imkanı yok.Bir anda ayağa kalktı.Sanki eli silahli bir soyguncu gömüş gibi.Bir şeyler söylemek istedi ama ağzından tek bir kelime bile çıkmadı.Öylece etrafıma bakındı Melisa yı aradığı her halinden belliydi.